Archiwum kategorii: GIS

Główny Inspektor Sanitarny wie lepiej, niż producent szczepionki?

Dodaj komentarz

W wypowiedzi dla stacji TVN w dniu 7 lutego 2018 Główny Inspektor Sanitarny Posobkiewicz Marek oświadczył, że:

„Zgodnie z tym raportem WHO, nawet jeżeli byśmy te szczepionki trzymali przez miesiąc w temperaturze 20-25 stopni, one nie tracą swojej jakości czyli skuteczności i są całkowicie bezpieczne„.

Jeśli ktoś nie wierzy, to niech kliknie TUTAJ i przewinie na sam początek szóstej minuty.

A tymczasem np. Sanofi Pasteur informuje, że:

Czyli sam producent szczepionki bardzo wyraźnie stwierdza, że gwarantuje jakość szczepionki, która zamiast w 2-8 stopniach była przez 72 godziny przechowywana w temperaturze pokojowej.

A jeśli doszło do przerwania „zimnego łańcucha” wytwórca w każdym przypadku musi dokonać indywidualnej oceny sytuacji po to, aby zdecydować, czy dawki szczepionek, którym przerwano „zimny łańcuch”, nadają się do wykorzystania.

I najważniejsze:

W przypadku narażenia szczepionek na temperaturę wykraczającą poza wskazane warunki przechowywania [od +2°C do +8°C] zdecydowanie zaleca się, aby zawsze kontaktować się z firmą Sanofi Pasteur w celu przeprowadzenia analizy dotyczącej konkretnej serii szczepionek których to przekroczenie dotyczy,  z  uwzględnieniem wszystkich  okoliczności  przerwania  „zimnego łańcucha”, i  uzyskania opinii na temat możliwości użycia tych dawek (określenia, czy nadają się one do użycia, czy nie).

Tymczasem Posobkiewicz Marek najwyraźniej uważa, że nikogo nie musi o nic pytać, bo w raporcie WHO coś sobie poczytał i wie lepiej, niż producent szczepionki, że szczepionka, która przez miesiąc leżała w temperaturze pokojowej, jest tak samo bezpieczna, jak przechowywana zgodnie z zaleceniami producenta, czyli w temperaturze 2-8 stopni C.

Skoro więc pan Marek jest taki pewny, że szczepionkę można przez miesiąc trzymać w temperaturze pokojowej i będzie ona nadal w pełni bezpieczna, to musimy pana Marka poprosić o kilka informacji (publicznych).

***

Główny Inspektorat Sanitarny
konsultacje.ep@gis.gov.pl
inspektorat@gis.gov.pl

Wniosek o udostępnienie informacji publicznej (na podstawie Ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, Dz.U. z 2016 r. poz. 1764, z 2017 r. poz. 933.)

W związku z wypowiedzią Marka Posobkiewicza dla stacji TVN w dniu 7 lutego 2018 roku, cytuję: „Zgodnie z tym raportem WHO, nawet jeżeli byśmy te szczepionki trzymali przez miesiąc w temperaturze 20-25 stopni, one nie tracą swojej jakości czyli skuteczności i są całkowicie bezpieczne„, proszę o udostępnienie mi informacji publicznej w następującym zakresie:

  • kopie będących w posiadaniu Głównej Inspekcji Sanitarnej dokumentów pochodzących od producentów szczepionek, które potwierdzają, że szczepionki przechowywane przez miesiąc w temperaturze pokojowej zamiast temperatury (zgodnie z zaleceniem producenta) w zakresie 2-8 st. C. są nadal w pełni bezpieczne i nie tracą swojej skuteczności.
  • kopie dokumentów opisujących obowiązującą w punktach szczepień przeprowadzających szczepienia w ramach Programu Szczepień Ochronnych procedurę postępowania ze szczepionką, dla której doszło do przerwania „zimnego łańcucha”.

Jednocześnie wnoszę o informację, czy w ramach Programu Szczepień Ochronnych istnieje ryzyko, że dziecko może otrzymać szczepionkę, która przez miesiąc była przechowywana w temperaturze pokojowej, zamiast w temperaturze 2-8 st. c. zgodnie z zaleceniami producenta, skoro w ocenie pana Posobkiewicza nawet szczepionka wystawiona przez miesiąc na oddziaływanie temperatury pokojowej jest w pełni bezpieczna i skuteczna.

Pozwolę sobie również zapytać, o okazanie jakich dokumentów powinni poprosić rodzice dziecka w punkcie szczepień, aby zyskać pewność, że nie doszło do przerwania „zimnego łańcucha” dla szczepionki,  która ma zostać za chwilę podana dziecku w ramach PSO.

Forma udostępnienia informacji publicznej: na adres ……………………………………..

Z poważaniem,

..........................................................
[imię nazwisko]

 

Pytamy GIS i MZ o dokumenty, które poświadczą, że szczepienia nie zwiększają ryzyka wystąpienia nowotworów i innych chorób

Dodaj komentarz

Skoro nie kto inny, jak pani krajowa konsultantka w dziedzinie pediatrii twierdzi, że „Szczepionki rekomendowane w Programie Szczepień Ochronnych są bezpieczne i skuteczne.” oraz że „Nie ma naukowych dowodów, że którakolwiek z nich mogłaby wywołać choroby metaboliczne, neurologiczne czy immunologiczne”, to nic nie stoi na przeszkodzie, abyśmy poprosili urzędy odpowiedzialne za Program Szczepień Ochronnych (np. GIS) o dokumenty, które świadczą o tym, że szczepienie naszych dzieci zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych nie zwiększa ryzyka wystąpienia u naszych dzieci chorób metabolicznych, neurologicznych, immunologicznych, nowotworowych i psychicznych.

Niech ktoś da nam to wreszcie na piśmie, że szczepionki nie powodują raka, lub innych chorób. Żeby było w razie czego wiadomo, kogo pozywać za kłamstwo…

Jeśli GIS nie dysponuje takimi dokumentami, to znaczy, że nie potrafi nas zapewnić, że szczepionki nie zwiększają ryzyka zachorowania na choroby metaboliczne, neurologiczne, immunologiczne, nowotworowe i psychiczne.

A skoro GIS nie potrafi nas o tym zapewnić, to na jakiej podstawie może twierdzić, że szczepienia są w pełni bezpieczne?

Czy ktokolwiek zaryzykuje zdrowie swojego dziecka, jeśli będzie świadom faktu, że Główny Inspektor Sanitarny nie posiada żadnych dokumentów, z których wynikałoby, że szczepionki nie zwiększają ryzyka wystąpienia chorób metabolicznych, neurologicznych, immunologicznych, nowotworowych i psychicznych?

Pamiętajmy – wolno nam ich pytać, dosłownie o wszystko. Pytanie nie boli. Odpowiedź na nasze pytania może (ich) zaboleć – ale to już ich problem, a nie nasz. 🙂

***

Główny Inspektorat Sanitarny
konsultacje.ep@gis.gov.pl
inspektorat@gis.gov.pl

Wniosek o udostępnienie informacji publicznej (na podstawie Ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, Dz.U. z 2016 r. poz. 1764, z 2017 r. poz. 933.).

Korzystając z prawa dostępu do informacji publicznej niniejszym wnoszę o udostępnienie mi kopii dokumentów poświadczających, że poddanie mojego dziecka szczepieniom ochronnym zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych nie zwiększy u mojego dziecka ryzyka wystąpienia chorób  metabolicznych, neurologicznych, immunologicznych, nowotworowych i psychicznych.

Ewentualnie wnoszę o wskazanie, do którego urzędu należy się zwrócić z wnioskiem o udzielenie przedmiotowej informacji publicznej, jeśli Główny Inspektor Sanitarny nie jest właściwym adresatem niniejszego wniosku.

Forma udostępnienia informacji publicznej: na adres …………………..

Z poważaniem.
………………………………………

***

Bardzo podobny wniosek można równolegle wysłać do Ministra Zdrowia:

***

Minister Zdrowia
kancelaria@mz.gov.pl
serwis@mz.gov.pl

Wniosek o udostępnienie informacji publicznej (na podstawie Ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, Dz.U. z 2016 r. poz. 1764, z 2017 r. poz. 933.).

W związku z wypowiedzią krajowego konsultanta w dziedzinie pediatrii o treści „Szczepionki rekomendowane w Programie Szczepień Ochronnych są bezpieczne i skuteczne. Nie ma naukowych dowodów, że którakolwiek z nich mogłaby wywołać choroby metaboliczne, neurologiczne czy immunologiczne”., opublikowaną na stronie internetowej http://gazetalekarska.pl/?p=38507 niniejszym, korzystając z przysługującego mi prawa dostępu do informacji publicznej wnoszę o udostępnienie mi przez Ministra Zdrowia informacji publicznej w następującym zakresie:

  • kopie dokumentów poświadczających, że poddanie mojego dziecka szczepieniom ochronnym zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych nie zwiększy u mojego dziecka – w związku z kilkudziesięcioma zabiegami iniekcji różnych preparatów szczepionkowych zawierających określone substancje chemiczne – ryzyka wystąpienia w przyszłości chorób metabolicznych, neurologicznych, immunologicznych, nowotworowych, lub psychicznych.

Ewentualnie wnoszę o wskazanie, do którego urzędu należy się zwrócić z wnioskiem o udzielenie przedmiotowej informacji publicznej, jeśli w ocenie Ministra Zdrowia Minister Zdrowia nie jest właściwym adresatem niniejszego wniosku.

Forma udostępnienia informacji publicznej: na adres………………………..

Z poważaniem,
……………………………….

GIS informuje: szczepienia nie są po to, abyśmy byli zdrowsi.

Dodaj komentarz

Główny Inspektora Sanitarny udzielił dziś odpowiedzi na wniosek o informację publiczną, w którym prosiliśmy GIS aby przedstawił nam jakiekolwiek dokumenty, z których wynikałoby, że szczepienia mają pozytywny wpływ na zdrowie Polaków.

Treść otrzymanej odpowiedzi wydaje się wskazywać, że program szczepień ochronnych nie jest prowadzony po to, abyśmy byli zdrowsi, ale wyłącznie po to, aby ograniczyć ilość zachorowań na niektóre choroby zakaźne, od mocno nieprzyjemnej błonicy poczynając, na zupełnie banalnej śwince i różyczce kończąc. A zdrowie Polaków? A kto by się przejmował zdrowiem, ważne, że dzieci mniej chorują na świnkę…

Czyli my prosimy GIS o dokumenty, które świadczą o tym, że z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych sukcesywnie maleje ilość dzieci oraz osób dorosłych, u których diagnozuje się wszelkiego rodzaju alergie (uczulenia), a w odpowiedzi, jakby nie rozumiejąc pytania, GIS mówi nam, że:

Celem realizacji Programu Szczepień Ochronnych jest zapobieganie zakażeniom i chorobom zakaźnym.

My prosimy GIS o dokumenty, z których wynikałoby, że Polacy coraz mniej chorują na choroby nowotworowe, a GIS odpowiada, że:

do ustawowego zakresu zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należy monitorowanie liczby zachorowań na choroby nowotworowe w Polsce

Czyli GIS zupełnie się nie interesuje tym, czy Polacy dzięki szczepieniom mniej chorują. Jedyne, co się liczy, to efekt doraźny w postaci ograniczenia ilości zachorowań na choroby zakaźne.

Jeśli generalnie „dzięki” powszechnym szczepieniom kolejne pokolenia są coraz bardziej chorowite, to jest zupełnie bez znaczenia. Bo najważniejsze jest, że ograniczyliśmy ilość zachorowań dzieci na morderczą świnkę i równie zabójczą różyczkę.

Zapamiętajmy: Urząd, który co rok ustala kalendarz szczepień obowiązkowych, nie monitoruje w żaden sposób kondycji zdrowotnej społeczeństwa. Planowanie szczepień odbywa się więc w zupełnym oderwaniu od ewentualnych SKUTKÓW UBOCZNYCH tych szczepień.

Jeśli poprosimy GIS o dokumenty, które świadczyć będą o tym, że organizm dziecka jest biologicznie (ewolucyjnie) w pełni przystosowany do przeprowadzenia na nim wszystkich przewidzianych w obecnym Programie Szczepień Ochronnych zabiegów szczepienia w ilościach dawek i terminach wynikających z kalendarza szczepień, to GIS odpowie, że:

Program Szczepień Ochronnych jest realizowany wyłącznie w grupach wiekowych, dla których zgodnie Charakterystyką Produktu Leczniczego, bezpieczeństwo szczepionki zostało zbadane.

Więc w ocenie GIS szczepienia są bezpieczne, ponieważ… tak twierdzą producenci szczepionek.

Prosimy GIS o dokumenty, z których wynika, że łączne wykonanie na dziecku od dnia urodzenia do ukończenia przez nie  18 miesiąca życia aż 19 zabiegów domięśniowego podania szczepionek zawierających w sumie kilkanaście różnych antygenów, adiuwantów, konserwantów i stabilizatorów nie szkodzi zdrowiu dziecka, a GIS odpowiada, że:

Program Szczepień Ochronnych jest realizowany wyłącznie szczepionkami, które zostały zbadane w zakresie zarówno ich immunogenności jak również bezpieczeństwa i na tej podstawie – zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi lub wspólnotowymi – dopuszczone są do obrotu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeszcze raz:

GIS nie dysponuje żadnym dokumentem, z którego wynikałoby, że kombinacja szczepionek przewidziana w kalendarzu szczepień jest dla Twojego dziecka w pełni bezpieczna.

Pamiętajmy: żadna szczepionka nie jest badana pod kątem skutków ubocznych jej podania w kombinacji z kilkunastoma innymi szczepionkami narzucanej przez kalendarz szczepień.

I GIS nie ma żadnych dokumentów, które świadczyłyby o tym, że taka kombinacja kilkunastu szczepionek jest bezpieczna dla zdrowia dziecka.

Ale chwileczkę…

Co to w ogóle oznacza, że szczepionki zostały zbadane „w zakresie bezpieczeństwa”? Jakiego bezpieczeństwa? Co znaczy, że szczepionka jest „bezpieczna”? Że z dużym prawdopodobieństwem szczepionka nie zabije dziecka od razu, tylko być może dopiero za 60 lat?

Już wkrótce kolejne wnioski o informację publiczną do Głównego Inspektora Sanitarnego… 🙂

A oto pełna treść odpowiedzi GIS na TEN wniosek.

***

od: Joanna Kalinowska-Morka j.kalinowska@gis.gov.pl
do: „[…]@gmail.com” <[…]@gmail.com>
data: 11 stycznia 2018 09:01
temat: odpowiedx na wniosek
wysłana przez: gis.gov.pl

Szanowny Panie,

w odpowiedzi na wniosek o udostępnienie informacji publicznej nadesłany do Głównego Inspektoratu Sanitarnego pocztą mailową uprzejmie informuję jak następuje:

Podstawę do zakupu szczepionek do realizacji obowiązkowych szczepień ochronnych, które są wykonywane w terminach wskazanych w Programie Szczepień Ochronnych, stanowią przepisy prawa powszechnie obowiązującego zawarte w rozporządzeniu Ministra Zdrowia
z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 849 z późn, zm.), które określają:

1)       grupy osób podlegających szczepieniom obowiązkowym,

2)  rodzaje szczepień przeciw chorobom zakaźnym, którym osoby należące do przedmiotowych  grup osób podlegają.

W pracy Głównego Inspektoratu Sanitarnego –  na przestrzeni 17 lat jego funkcjonowania jako centralnego urzędu administracji publicznej – były i są wykorzystywane liczne publikacje fachowe z obszaru chorób zakaźnych i szczepień ochronnych. Przedstawiona lista publikacji nie ma więc charakteru wyczerpującego, a jedynie charakter przykładowy. Przedstawienie pełnej listy publikacji fachowych związanych z tematyką chorób zakaźnych,  zapobiegania i zwalczania chorób zakaźnych, w tym wakcynologii, z której korzystali oraz korzystają pracownicy Głównego Inspektoratu Sanitarnego w ramach kształcenia na kierunkach medycznych uczelni wyższych, kształcenia podyplomowego oraz kształcenia w ramach bieżącego wykonywania czynności zawodowych związanych z zapobieganiem i zwalczania chorób zakaźnych nie jest możliwe.

Równocześnie informuję, że zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi Główny Inspektor Sanitarny nie jest podmiotom właściwym do zakupu szczepionek niezbędnych do realizacji obowiązkowych szczepień ochronnych. W związku z powyższym Główny Inspektor Sanitarny nie prowadzi rozpoznania rynku w zakresie dostępności szczepionek niezbędnych do realizacji obowiązkowych szczepień ochronnych, nie sporządza specyfikacji istotnych warunków zamówienia na potrzeby przeprowadzenia i udzielenia zamówienia publicznego na dostawę szczepionek do realizacji obowiązkowych szczepień ochronnych, nie zakupuje, ani też nie finansuje zakupu szczepionek na potrzeby realizacji obowiązkowych szczepień ochronnych.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania) wskazujących, że „z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych sukcesywnie maleje ilość chorób nowotworowych w przeliczeniu na określoną liczbę mieszkańców Polski w danym roku kalendarzowym” uprzejmie informuję, że do ustawowego zakresu zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należy monitorowanie liczby zachorowań na choroby nowotworowe w Polsce, dlatego też Główny Inspektorat Sanitarny nie sporządzał, nie zlecał sporządzenia i w związku z powyższym nie dysponuje dokumentami w przedmiotowym zakresie, a co za tym idzie nie może ich udostępnić w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania) wskazujących, że „z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych sukcesywnie maleje ilość dzieci oraz osób dorosłych, u których diagnozuje się wszelkiego rodzaju alergie (uczulenia)”, uprzejmie informuję, że do ustawowego zakresu zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należy monitorowanie liczby przypadków alergii w Polsce, dlatego też Główny Inspektorat Sanitarny nie sporządzał, nie zlecał sporządzenia i w związku z powyższym nie dysponuje dokumentami w przedmiotowym zakresie, a co za tym idzie nie może ich udostępnić w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Celem realizacji Programu Szczepień Ochronnych jest zapobieganie zakażeniom i chorobom zakaźnym. Informacje o liczbie zachorowań na choroby zakaźne w latach, w których były realizowane obowiązkowe szczepienia ochronne znajdują się w bieżących „Meldunkach o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce”, dostępnych na stronach internetowych Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny, zaś informacja o zachorowaniach na choroby zakaźne w latach wcześniejszych jest dostępna w opracowanej przez pracowników naukowych Państwowego Zakładu Higieny publikacji „Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku”, red. J.  Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania) wskazujących, że „z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych maleje sprzedaż leków przepisywanych przez lekarzy na receptę, co przekłada się na coraz mniejsze wydatki budżetu państwa na leki refundowane, etc.” uprzejmie informuję, że do ustawowego zakresu zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należy monitorowanie wielkości sprzedaży, ani też liczby leków przepisywanych przez lekarzy na receptę, dlatego też Główny Inspektorat Sanitarny nie sporządzał, nie zlecał sporządzenia i w związku z powyższym nie dysponuje dokumentami w przedmiotowym zakresie, a co za tym idzie nie może ich udostępnić w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania) wskazujących, że „z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych maleje liczba świadczeń udzielanych ubezpieczonym w ramach programu Podstawowej Opieki Zdrowotnej, ponieważ zarówno dzieci jak i osoby dorosłe dzięki powszechnym szczepieniom po prostu coraz mniej chorują, więc z roku na rok coraz rzadziej są zmuszeni do korzystania z porad lekarza pierwszego kontaktu (internisty i pediatry)”, uprzejmie informuję, że do ustawowego zakresu zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należy monitorowanie liczby porad ubezpieczonym u lekarzy pierwszego kontaktu, dlatego też Główny Inspektorat Sanitarny nie sporządzał, nie zlecał sporządzenia i w związku z powyższym nie dysponuje dokumentami w przedmiotowym zakresie, a co za tym idzie nie może ich udostępnić w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Informacja o liczbie przypadków zachorowań na choroby zakaźne objęte obowiązkowymi szczepieniami ochronnymi jest dostępna w publikacji „Choroby zakaźne w Polsce” pod adresem: http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/index_p.html

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania) wskazujących, że „z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych skróceniu ulega czas oczekiwania na wszelkiego rodzaju specjalistyczne zabiegi medyczne refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia, ponieważ zarówno dzieci jak i osoby dorosłe coraz mniej chorują, więc z roku na rok maleje zapotrzebowanie na tego typu specjalistyczne leczenie„, uprzejmie informuję, że do ustawowego zakresu zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należy monitorowanie czasu oczekiwania na wszelkiego rodzaju specjalistyczne zabiegi medyczne refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia, dlatego też Główny Inspektorat Sanitarny nie sporządzał, nie zlecał sporządzenia i w związku z powyższym nie dysponuje dokumentami w przedmiotowym zakresie, a co za tym idzie nie może ich udostępnić w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania), które „poświadczają, że łączne wykonanie na dziecku (wg kalendarza szczepień na rok 2018) od dnia urodzenia do ukończenia przez nie  18 miesiąca życia aż 19 zabiegów podania domięśniowo preparatów zawierających w sumie kilkanaście różnych antygenów, adiuwantów, konserwantów i stabilizatorów (np. wodorotlenek glinu, fosforan glinu, tiomersal, cukry, białka, aminokwasy, formaldehyd, białka jaja kurzego, białka drożdży, antybiotyki w różnych stężeniach i wzajemnych konfiguracjach) w najmniejszym stopniu nie wpływa negatywnie na zdrowie dziecka”, uprzejmie informuję że Program Szczepień Ochronnych jest realizowany wyłącznie szczepionkami, które zostały zbadane w zakresie zarówno ich immunogenności jak również bezpieczeństwa i na tej podstawie – zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi lub wspólnotowymi – dopuszczone są do obrotu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Informacje na temat możliwych niepożądanych odczynów poszczepiennych, które mogą być spowodowane przez te szczepionki są dostępne w Charakterystyce Produktu Leczniczego szczepionki, które są dostępne na stronie internetowej Urzędu Rejestracji produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. W związku z powyższym Główny Inspektorat Sanitarny nie sporządzał, nie zlecał sporządzenia i w związku z powyższym nie dysponuje dodatkowymi dokumentami w przedmiotowym zakresie, a co za tym idzie nie może ich udostępnić w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania), które „bez żadnych wątpliwości wykazują, że organizm dziecka jest biologicznie (ewolucyjnie) w pełni przystosowany do przeprowadzenia na nim wszystkich przewidzianych w obecnym Programie Szczepień Ochronnych zabiegów szczepienia w ilościach dawek i terminach wynikających z Komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 31 października 2017 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2018” uprzejmie informuję, że Program Szczepień Ochronnych jest realizowany wyłącznie w grupach wiekowych, dla których zgodnie Charakterystyką Produktu Leczniczego, bezpieczeństwo szczepionki zostało zbadane. Program Szczepień Ochronnych jest realizowany wyłącznie szczepionkami, które zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi lub wspólnotowymi, zostały dopuszczone do obrotu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania), z których „jednoznacznie wynika, że pozbawienie dziecka – za pomocą Programu Szczepień Ochronnych – możliwości naturalnego przechorowania tzw. “chorób zakaźnych wieku dziecięcego pozostaje bez jakiegokolwiek NEGATYWNEGO wpływu lub wręcz wywiera korzystny wpływ na “programowanie” układu odpornościowego organizmu dziecka, co przekłada się później na LEPSZĄ ogólną kondycję zdrowotną osoby szczepionej zgodnie z PSO w porównaniu do osób nieszczepionych.”, uprzejmie informuję, że Program Szczepień Ochronnych jest opracowywany zgodnie z aktualną wiedzą naukową z dziedziny medycyny, która na przestrzeni ponad 200 lat rozwoju nauki o szczepieniach (wakcynologia) w jednoznaczny sposób wykazała na wysoką efektywność szczepień ochronnych jako metody zapobiegania chorobom zakaźnym. Do ustawowych zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należy natomiast prowadzenie badań naukowych, w związku z powyższym  w zakresie swojego działania Urząd wykorzystuje publikacje naukowe, które są podstawą nauczania medycyny na kierunkach medycznych uczelni wyższych i stanowią podstawę wykonywania zawodów medycznych (lekarza, pielęgniarki i położnej) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które zostały wskazane we wcześniejszej części odpowiedzi na przedmiotowy wniosek. Głównemu Inspektoratowi Sanitarnemu nie jest znane pojęcie “programowanie” układu odpornościowego. W związku z powyższym Główny Inspektorat Sanitarny nie sporządzał, nie zlecał sporządzenia i w związku z powyższym nie dysponuje dodatkowymi dokumentami w przedmiotowym zakresie, a co za tym idzie nie może ich udostępnić w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania), z których wynika „że efektem programu szczepień ochronnych winna być zauważalna z roku na rok generalna coraz lepsza kondycja zdrowotna obywateli Polski” uprzejmie informuję, że Program Szczepień Ochronnych jest opracowywany zgodnie z aktualną wiedzą naukową z dziedziny medycyny, która na przestrzeni ponad 200 lat rozwoju nauki o szczepieniach  w jednoznaczny sposób wykazała na wysoką efektywność szczepień ochronnych jako metody zapobiegania chorobom zakaźnym. Do ustawowych zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należy natomiast prowadzenie badań naukowych, w związku z powyższym w zakresie swojego działania Urząd wykorzystuje publikacje naukowe, które są podstawą nauczania medycyny na kierunkach medycznych uczelni wyższych i stanowią podstawę wykonywania zawodów medycznych (lekarza, pielęgniarki i położnej) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które zostały wskazane we wcześniejszej części odpowiedzi na przedmiotowy wniosek o udostępnienie informacji publicznej.
W związku z powyższym Główny Inspektorat Sanitarny nie sporządzał, nie zlecał sporządzenia i w związku z powyższym nie dysponuje dodatkowymi dokumentami w przedmiotowym zakresie, a co za tym idzie nie może ich udostępnić w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do udostępnienia kopii dokumentów (opracowania, raporty, analizy, badania), które „uzasadniają tezę, iż organizm człowieka urodzonego w roku 2018, w 19-tym roku jego życia, czyli tuż po zakończeniu Programu Szczepień Ochronnych obowiązującego w roku 2018, będzie mieć układ odpornościowy sprawny co najmniej w takim samym stopniu, jak układ odpornościowy człowieka, który nie był szczepiony, a więc miał okazję naturalnie przechorować choroby zakaźne wieku dziecięcego takie jak np. odra, świnka, czy różyczka” uprzejmie informuję, że celem Programu Szczepień Ochronnych jest zapobieganie zachorowaniom na choroby zakaźne, które zawsze niosą ryzyko wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak cierpienie związane z chorobą, a także ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań.

Odporność naturalna będącą skutkiem przechorowania niektórych chorób zakaźnych chroni jedynie przed POWTÓRNYM zachorowaniem na tę samą chorobę, nie chroni natomiast przed pierwszym zachorowaniem. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego. Program Szczepień Ochronnych jest opracowywany zgodnie z aktualną wiedzą naukową z dziedziny medycyny, która na przestrzeni ponad 200 lat rozwoju nauki o szczepieniach (wakcynologii) , która w jednoznaczny sposób wykazała na wysoką efektywność szczepień ochronnych jako metody zapobiegania chorobom zakaźnym. Do ustawowych zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należy natomiast prowadzenie badań naukowych, w związku z powyższym w zakresie swojego działania Urząd wykorzystuje publikacje naukowe, które są podstawą nauczania medycyny na kierunkach medycznych uczelni wyższych i stanowią podstawę wykonywania zawodów medycznych (lekarza, pielęgniarki i położnej) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które zostały wskazane we wcześniejszej części odpowiedzi na przedmiotowy wniosek o udostępnienie informacji publicznej. W związku z powyższym Główny Inspektorat Sanitarny nie sporządzał, nie zlecał sporządzenia i w związku z powyższym nie dysponuje dodatkowymi dokumentami w przedmiotowym zakresie, a co za tym idzie nie może ich udostępnić w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

W zakresie części wniosku, który odnosi się do pytania, że „przy hipotetycznym założeniu, że Program Szczepień Ochronnych na rok 2018 składa się wyłącznie ze szczepionki MMR, chroniłaby ona przed zachorowaniem na odrę, świnkę i różyczkę w takim samym stopniu, w mniejszym stopniu, czy w większym stopniu, niż ma to miejsce w obecnej sytuacji, gdy szczepionka ta jest podawana dziecku w konfiguracji z kilkunastoma innymi szczepieniami? Wnoszę o uzasadnienie odpowiedzi na powyższe pytanie adekwatnymi wynikami badań naukowych” uprzejmie informuję, że Program Szczepień Ochronnych ma za zadanie zabezpieczyć populację przed tymi chorobami zakaźnymi, które zostały ujęte w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych.  Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną i istniejącymi procedurami medycznymi równoczesne podawanie kilku szczepionek jest całkowicie dopuszczalne i jest stosowane powszechnie w światowej medycynie. Równocześnie uprzejmie informuję, że do zakresu ustawowych zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego, jako organu administracji publicznej, nie należy rozpatrywanie hipotez („hipotetetycznych założeń”) w zakresie wakcynologii, lecz praktyczne stosowanie działań w zakresie zdrowia publicznego, które znajdują oparcie w aktualnej wiedzy naukowej zawartej w dostępnych publikacjach naukowym w przedmiotowym zakresie.

z poważaniem

Joanna Kalinowska – Morka – Dyrektor Biura Głównego Inspektora/ Director of The Office of Chief Inspector
Biuro Głównego Inspektora / The Office of Chief Inspector
Główny Inspektorat Sanitarny / Chief Sanitary Inspectorate
ul. Targowa 65, 03-729 Warszawa / 65 Targowa St, 03-729 Warsaw POLAND
e-mail: j.kalinowska@gis.gov.pl | tel.: +48 22 536 13 46 | fax: +48 22 635 61 94

Ponownie prosimy GIS o dokumenty uzasadniające Program Szczepień Ochronnych

Dodaj komentarz

Pan Dyrektor Ilnicki z Głównego Inspektoratu Sanitarnego niedawno, w przypływie urzędniczej szczerości, poinformował, że GIS nie posiada żadnych dokumentów zawierających analizy epidemiologiczne, ponieważ GIS je „wykonuje”, a nie „sporządza”.

Jednocześnie, jako (jedyne?) uzasadnienie dla obowiązku wykonania na naszych dzieciach ponad dwudziestu zabiegów domięśniowego wstrzyknięcia kilkunastu różnych szczepionek, Pan Dyrektor wymienia kilka „ogólnie dostępnych” publikacji pochodzących nawet z lat 90-tych ubiegłego wieku.

Dlatego też będziemy teraz zachęcać Pana Dyrektora do bardziej szczegółowych zwierzeń na temat rosnącej niemal z każdym rokiem ilości szczepień obowiązkowych naszych dzieci i zrobimy to jak zwykle w formie wniosku o informację publiczną, ale tym razem wysyłamy ten wniosek do wiadomości Najwyższej Izby Kontroli.

***

Dyr. Michał Ilnicki
Departament Zapobiegania oraz Zwalczania Zakażeń i Chorób Zakaźnych u Ludzi
Główny Inspektorat Sanitarny
konsultacje.ep@gis.gov.pl
inspektorat@gis.gov.pl

Do wiadomości:
Najwyższa Izba Kontroli
nik@nik.gov.pl

Szanowny Panie Dyrektorze,

W dostępnym publicznie pod adresem https://szczepienie.info/gis-co-prawda-robi-analizy-epidemiologiczne-ale-ich-nie-ma/ mailu będącym Pana odpowiedzią na wniosek o informację publiczną informuje Pan, że Główny Inspektor Sanitarny nie może udostępnić żadnych dokumentów zawierających analizy epidemiologiczne sporządzane przez GIS, ponieważ przepis art. 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej stanowi, że do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegania i zwalczania chorób zakaźnych należy dokonywanie analiz i ocen epidemiologicznych, ale nie sporządzanie takowych analiz. Tak – naprawdę Pan tak napisał…

Jednocześnie, jako dokumenty uzasadniające obecną zawartość kalendarza szczepień ochronnych (obowiązkowych) wskazuje Pan następujące pozycje “ogólnie dostępnych publikacji”:

  • Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001
  • bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce”
  • biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”;
  • Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000;
  • Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012;
  • Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012;
  • Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.;
  • Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007;
  • Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z powyższym uprzejmie proszę o potwierdzenie, że coroczne wydatki z budżetu państwa rzędu setek milionów złotych, finansujące Program Szczepień Ochronnych, Główny Inspektor Sanitarny uzasadnia wyłącznie wyżej wymienionymi publikacjami z lat 1996-2016.

Jeśli jednak istnieją, poza wyżej wymienionymi, jakiekolwiek inne dokumenty (analizy, raporty, badania etc.) będące w posiadaniu Głównego Inspektora Sanitarnego, których treść w ocenie GIS również uzasadnia kształt zaprojektowanego na rok 2018 Programu Szczepień Ochronnych, to uprzejmie wnoszę o ich udostępnienie – na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

Jednocześnie również na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej wnoszę o udostępnienie mi kopii następujących dokumentów:

  • opracowania, raporty, analizy, badania, etc., które świadczą o pozytywnym wpływie realizowanego od wielu lat Programu Szczepień Ochronnych na kondycję zdrowotną polskiego społeczeństwa.

Oczekuję więc, że w ramach odpowiedzi na powyższy wniosek, Główny Inspektorat Sanitarny udostępni mi będące w posiadaniu GIS dokumenty, które świadczyć będą o tym, że:

  • z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych (np. poczynając od roku 1970) kondycja zdrowotna polskiego społeczeństwa jest coraz lepsza, czyli np. sukcesywnie maleje ogólna liczba wymagających hospitalizacji zachorowań dzieci oraz osób dorosłych – mierzona na przykład ilością hospitalizacji w przeliczeniu na określoną liczbę mieszkańców Polski w danym roku kalendarzowym, oraz średnim czasem trwania (w dobach) jednej hospitalizacji,
  • z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych sukcesywnie maleje ilość chorób nowotworowych w przeliczeniu na określoną liczbę mieszkańców Polski w danym roku kalendarzowym,
  • z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych sukcesywnie maleje ilość dzieci oraz osób dorosłych, u których diagnozuje się wszelkiego rodzaju alergie (uczulenia),
  • z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych maleje sprzedaż leków przepisywanych przez lekarzy na receptę, co przekłada się na coraz mniejsze wydatki budżetu państwa na leki refundowane, etc.
  • z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych maleje liczba świadczeń udzielanych ubezpieczonym w ramach programu Podstawowej Opieki Zdrowotnej, ponieważ zarówno dzieci jak i osoby dorosłe dzięki powszechnym szczepieniom po prostu coraz mniej chorują, więc z roku na rok coraz rzadziej są zmuszeni do korzystania z porad lekarza pierwszego kontaktu (internisty i pediatry).
  • z każdym kolejnym rokiem obowiązywania Programu Szczepień Ochronnych skróceniu ulega czas oczekiwania na wszelkiego rodzaju specjalistyczne zabiegi medyczne refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia, ponieważ zarówno dzieci jak i osoby dorosłe coraz mniej chorują, więc z roku na rok maleje zapotrzebowanie na tego typu specjalistyczne leczenie.

Jednocześnie, w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej wnoszę o udostępnienie mi kopii dokumentów, które świadczą o tym, że wynikająca z kalendarza szczepień na rok 2018 ilość dawek szczepionek, które otrzyma każde dziecko urodzone w roku 2018 (czyli łącznie, o ile dobrze liczę, 19 różnych iniekcji domięśniowych od dnia urodzenia do ukończenia 18 miesiąca życia dziecka oraz kolejne 5 iniekcji od 6-go do 19-go roku życia dziecka) nie jest w najmniejszym stopniu szkodliwa dla funkcjonowania organizmu dziecka.

Proszę więc o udostępnienie mi wyników badań, które poświadczają, że łączne wykonanie na dziecku (wg kalendarza szczepień na rok 2018) od dnia urodzenia do ukończenia przez nie 18 miesiąca życia aż 19 zabiegów podania domięśniowo preparatów zawierających w sumie kilkanaście różnych antygenów, adiuwantów, konserwantów i stabilizatorów (np. wodorotlenek glinu, fosforan glinu, tiomersal, cukry, białka, aminokwasy, formaldehyd, białka jaja kurzego, białka drożdży, antybiotyki w różnych stężeniach i wzajemnych konfiguracjach) w najmniejszym stopniu nie wpływa negatywnie na zdrowie dziecka.

Proszę także o przedstawienie wyników badań, które bez żadnych wątpliwości wykazują, że organizm dziecka jest biologicznie (ewolucyjnie) w pełni przystosowany do przeprowadzenia na nim wszystkich przewidzianych w obecnym Programie Szczepień Ochronnych zabiegów szczepienia w ilościach dawek i terminach wynikających z Komunikatu GIS z dnia 31 października 2017 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2018

Proszę również o udostępnienie mi wyników badań, z których jednoznacznie wynika, że pozbawienie dziecka – za pomocą Programu Szczepień Ochronnych – możliwości naturalnego przechorowania tzw. “chorób zakaźnych wieku dziecięcego” pozostaje bez jakiegokolwiek NEGATYWNEGO wpływu lub wręcz wywiera korzystny wpływ na “programowanie” układu odpornościowego organizmu dziecka, co przekłada się później na LEPSZĄ ogólną kondycję zdrowotną osoby szczepionej zgodnie z PSO w porównaniu do osób nieszczepionych.

W mojej ocenie – o ile oczywiście poprawnie odczytuję ideę Programu Szczepień Ochronnych – należy oczekiwać, że efektem programu szczepień ochronnych winna być zauważalna z roku na rok generalna coraz lepsza kondycja zdrowotna obywateli Polski. Jeśli jednak w ocenie GIS cele PSO są zupełnie inne, niż nieustanne poprawianie ogólnej kondycji zdrowotnej Polaków, to w takim razie uprzejmie proszę o szczegółowe wyjaśnienie celu istnienia i utrzymywania programu obowiązkowych szczepień ochronnych, uzasadniając to odpowiednimi dokumentami, o których udostępnienie niniejszym wnoszę realizując moje prawo dostępu do informacji publicznej. 

Proszę także o udostępnienie mi dokumentów, które z medycznego punktu widzenia uzasadniają tezę, iż organizm człowieka urodzonego w roku 2018, w 19-tym roku jego życia, czyli tuż po zakończeniu Programu Szczepień Ochronnych obowiązującego w roku 2018, będzie mieć układ odpornościowy sprawny co najmniej w takim samym stopniu, jak układ odpornościowy człowieka, który nie był szczepiony, a więc miał okazję naturalnie przechorować choroby zakaźne wieku dziecięcego takie jak np. odra, świnka, czy różyczka.

Jednocześnie w odniesieniu do obowiązkowego szczepienia dzieci skonfigurowaną szczepionką przeciw pneumokokom (PCV) wnoszę o wskazanie w poniżej wymienionych, “ogólnie dostępnych publikacjach”:

  • Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001
  • bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce”
  • biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”;
  • Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000;
  • Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012;
  • Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012;
  • Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.;
  • Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007;
  • Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

tych fragmentów (tytuł publikacji, nr wydania, nr strony, akapit), które w sposób szczególny uzasadniają wprowadzenie do kalendarza szczepień od 2017 roku szczepionki PCV w konfiguracji ze wszystkimi pozostałymi szczepionkami znajdującymi się w obecnie obowiązującym kalendarzu szczepień.

Na koniec pozwolę sobie uprzejmie zapytać, czy przy hipotetycznym założeniu, że Program Szczepień Ochronnych na rok 2018 składa się wyłącznie ze szczepionki MMR, chroniłaby ona przed zachorowaniem na odrę, świnkę i różyczkę w takim samym stopniu, w mniejszym stopniu, czy w większym stopniu, niż ma to miejsce w obecnej sytuacji, gdy szczepionka ta jest podawana dziecku w konfiguracji z kilkunastoma innymi szczepieniami? Wnoszę o uzasadnienie odpowiedzi na powyższe pytanie adekwatnymi wynikami badań naukowych.

Forma udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej: na adres ………………………………..

………………………………….
[imię nazwisko]

GIS potwierdza – nie trzeba szczepić, jeśli są przeciwciała

Dodaj komentarz

W odpowiedzi na taki oto wniosek:

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112 poz. 1198, z późn. zm.), zwracam się do Głównego Inspektora Sanitarnego z prośbą o udostępnienie mi informacji publicznej w następującym zakresie:

Treść wszystkich dokumentów będących w posiadaniu Głównego Inspektoratu Sanitarnego, które ze względów medycznych uzasadniają konieczność poddawania szczepieniu obowiązkowemu dziecka np. przeciw odrze, śwince lub różyczce nawet jeśli dziecko naturalnie przechorowało te choroby, a więc dzięki temu przechorowaniu zyskało naturalną odporność przeciw kolejnym zachorowaniom.

GIS pisze tak:

GIS co prawda robi analizy epidemiologiczne, ale ich nie ma… :)

1 odpowiedź

Wreszcie się wyjaśniło! Główny Inspektorat Sanitarny nieustannie dokonuje analiz i ocen epidemiologicznych, ale nie może ich udostępnić, bo ich nie ma!

I oni naprawdę tak napisali (w zwykłym mailu, bez sygnatury itp.).

***

Szanowny Panie,

W odpowiedzi na Pański wniosek o udostępnienie informacji publicznej z dnia 12 grudnia 2017 z godz. 9:50 uprzejmie informuję jak następuje:

1) odnośnie części wniosku dotyczącej udostępnienia następujących informacji:

„kopie wytworzonych przez Państwową Inspekcję Sanitarną w okresie od 01.01.2010 do 10.12.2017 dokumentów zawierających analizy i oceny epidemiologiczne, które Państwowa Inspekcja Sanitarna wytworzyła realizując ustawowy obowiązek wynikający z art. 5 pkt 1) Ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (zwanej dalej Ustawą o PIS) w odniesieniu do następujących chorób

§ Gruźlica
§ WZW B
§ Błonica
§ Tężec
§ Krztusiec
§ Polio
§ Hib
§ Odra
§ Świnka
§ Różyczka
 Pneumokoki”

– udziela się następującej odpowiedzi:

Przepis art. 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej zwanej dalej „ustawą” stanowi, że do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegania i zwalczania chorób zakaźnych należy dokonywanie analiz i ocen epidemiologicznych. Bezpośrednim wynikiem przeprowadzonych przez Główny Inspektorat Sanitarny analiz i ocen epidemiologicznych jest przede wszystkim opracowanie i opublikowanie Programu Szczepień Ochronnych na dany rok.

Ustawa mówi o „dokonywaniu” analiz i ocen epidemiologicznych nie zaś o ich „sporządzaniu”, przepis ustawy nie wymaga więc, aby przedmiotowe analizy i oceny epidemiologiczne, mające względem Programu Szczepień Ochronnych charakter przygotowawczy, były sporządzane w formie pisemnej. W związku z faktem, że przedmiotowe analizy i oceny epidemiologiczne mają więc charakter ciągłego, bieżącego procesu analityczno-decyzyjnego prowadzącego do opracowania dokumentu wynikowego jakim jest Program Szczepień Ochronnych, nie mogą one być przedmiotem udostępnienia w trybie dostępu do informacji publicznej ponieważ jak wskazano wyżej nie mają postaci pisemnego dokumentu.

Analizy i oceny epidemiologiczne w zakresie chorób zakaźnych wskazanych we wniosku (tj. gruźlica, WZW B, błonica, tężec , krztusiec, polio, HiB, odra, świnka, różyczka, pneumokoki, grypa) są dokonywane przez Główny Inspektorat Sanitarny w sposób nieprzerwany, na podstawie bieżących krajowych i zagranicznych danych epidemiologicznych dotyczących zakażeń i zachorowań na choroby zakaźne. Analizy i oceny epidemiologiczne dokonywane przez Główny Inspektorat Sanitarny opierają się bezpośrednio na danych epidemiologicznych dotyczących chorób zakaźnych i są zgodne z aktualną wiedzą z zakresu medycyny i zdrowia publicznego zawartą w profesjonalnych publikacjach z zakresu medycyny klinicznej oraz wakcynologii (nauki o szczepieniach ochronnych). Są to ogólnie dostępne publikację takie jak: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

Dane epidemiologiczne dotyczące występowania chorób zakaźnych objętym wnioskiem (tj. gruźlica, WZW B, błonica, tężec , krztusiec, polio, HiB, odra, świnka, różyczka, pneumokoki, grypa) zawierająca – w zależności od choroby – analizę epidemiologiczną rozkładu chorób zakaźnych wg wieku, płci oraz rozpowszechnienia geograficznego jest dostępna w publikacji „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”, która jest udostępniona pod adresem internetowym:

http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/index_p.html

2) odnośnie części wniosku dotyczącej udostępnienia następujących informacji:

„kopie dokumentów, analiz, raportów, opracowań itp. uzasadniających konieczność ustalenia przez Państwową Inspekcję Sanitarną, zgodnie z art. 5 pkt 3) Ustawy o PIS kalendarza obowiązkowych szczepień ochronnych w taki sposób, że zawiera on obecnie szczepienia przeciw następującym chorobom:

§ Gruźlica
§ WZW B
§ Błonica
§ Tężec
§ Krztusiec
§ Polio
§ Hib
§ Odra
§ Świnka
§ Różyczka
§ Pneumokoki”

– udziela się – zgodnie z wnioskiem odrębnie dla każdej z wymienionych chorób – następującej odpowiedzi:

– w odniesieniu do jednostki chorobowej gruźlica:

Zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz gruźlica narządowa (tzw. prosówka) u niemowląt i ryzykiem powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań. Szczepienie przeciw gruźlicy chroni przed wystąpieniem postaci klinicznych zachorowania tę chorobę, które wiążą się z wysoką śmiertelnością: gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz gruźlica narządowa (tzw. prosówka) W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne dla zapobiegania szczególnie niebezpiecznym postaciom klinicznym gruźlicy w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu związanym z zachorowaniem na tę chorobę powikłań została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić .

– w odniesieniu do jednostki chorobowej WZW B:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich długoterminowych negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu w postaci marskości wątroby i raka pierwotnego wątroby lub śmierci w wyniku ww. konsekwencji przewlekłego zakażenia wzw typu B. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej lub związanych z zachorowaniem na tę chorobę powikłań została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić .

– w odniesieniu do jednostki chorobowej błonica:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań w tym w szczególności ciężkiego uszkodzenia mięśnia sercowego oraz ośrodkowego układu nerwowego. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej lub związanych z zachorowaniem na tę chorobę powikłań została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić .

– w odniesieniu do jednostki chorobowej Tężec:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci (śmiertelność 40-60% pomimo zastosowania antybiotykoterapii) w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej lub związanych z zachorowaniem na tę chorobę powikłań została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić.

– w odniesieniu do jednostki chorobowej krztusiec:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci (w szczególności u dzieci w pierwszych 6 miesiącach życia) w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej lub związanych z zachorowaniem na tę chorobę powikłań została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić .

– w odniesieniu do jednostki chorobowej polio:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci (wskutek porażenia nerwów oddechowych) w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania (w postaci trwałych niedowładów kończyn w wyniku uszkodzenia obwodowych nerwów motorycznych) lub występujących w jego efekcie powikłań. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży na ww. chorobę zakaźną ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej oraz związanych z zachorowaniem na tę chorobę ryzyka wystąpienia negatywnych konsekwencji zdrowotnych została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić.

– w odniesieniu do jednostki chorobowej wywoływanej bakterią Haemophilus influenzae Hib:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci (ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, posocznica) w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży na ww. chorobę zakaźną ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej oraz związanych z zachorowaniem na tę chorobę ryzyka wystąpienia negatywnych konsekwencji zdrowotnych została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić.

– w odniesieniu do jednostki chorobowej odra:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci (w wyniku posocznicy) w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań (podostrego stwardniającego zapalenia mózgu) . W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej oraz związanych z zachorowaniem na tę chorobę ryzyka wystąpienia negatywnych konsekwencji zdrowotnych została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić.

– w odniesieniu do jednostki chorobowej świnka:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu (zapalenie jąder prowadzące do trwałej niepłodności) lub śmierci w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży na ww. chorobę zakaźną ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej oraz związanych z zachorowaniem na tę chorobę ryzyka wystąpienia negatywnych konsekwencji zdrowotnych została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić.

– w odniesieniu do jednostki chorobowej różyczka:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży na ww. chorobę zakaźną ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej oraz związanych z zachorowaniem na tę chorobę ryzyka wystąpienia negatywnych konsekwencji zdrowotnych została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić.

– w odniesieniu do jednostki chorobowej wywoływanej przez pneumokoki:

Związane z brakiem odporności zachorowanie na ww. chorobę zakaźną zawsze jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci (np. posocznica) w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży na ww. chorobę zakaźną ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego jako obowiązkowe szczepienia ochronne.

Uzasadnienie medyczne zapobiegania ww. chorobie zakaźnej w drodze szczepień ochronnych – poprzez wskazanie ryzyka zdrowotnego związanego z zachorowaniem oraz skuteczności szczepień – zawarte jest w następujących ogólnie dostępnych publikacjach: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001 oraz bieżące „Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce” oraz biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”; Zdzisław Dziubek (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze, Warszawa, 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r.; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń, Wakcynologia praktyczna, 2016.

W związku z faktem, że kwestie skuteczności szczepień ochronnych w zapobieganiu ww. chorobie zakaźnej oraz związanych z zachorowaniem na tę chorobę ryzyka wystąpienia negatywnych konsekwencji zdrowotnych została dostatecznie wykazana w istniejącej literaturze medycznej zarówno polskiej jak również światowej Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał przygotowywania oraz nie opracowywał dodatkowych analiz w tym zakresie i w związku z powyższym nie może ich udostępnić.

3) odnośnie części wniosku dotyczącej udostępnienia następujących informacji:

„kopie dokumentów zawierających analizy przeprowadzone przez Państwową Inspekcję Sanitarną zgodnie z art. 5 pkt 1) Ustawy o PIS w celu ustalenia, czy obserwowany obecnie, masowy napływ do Polski ludności z terenów Ukrainy należy uznać za “masowe przemieszczenie ludności” w rozumieniu art. 5 pkt 8) Ustawy o PIS lub kopie dokumentów, które świadczą o tym, że Państwowa Inspekcja Sanitarna planuje przeprowadzenie takiej analizy.”

Uprzejmie informuję, że postulowane we wniosku przeprowadzenie analizy mającej na celu ustalenie „czy obserwowany obecnie, masowy napływ do Polski ludności z terenów Ukrainy należy uznać za “masowe przemieszczenie ludności” w rozumieniu art. 5 pkt 8)” jest postulatem o charakterze prawnym w zakresie interpretacji przepisów ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Uprzejmie informuję że, że Główny Inspektorat Sanitarny nie prowadził prawno-dogmatycznej analizy oraz interpretacji przepisów ustawowych w zakresie postulowanym we wniosku, ponieważ nie należy to do zakresu zadań Głównego Inspektoratu Sanitarnego określonego w przepisach ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. W związku z powyższym uprzejmie informuję, że Główny Inspektorat Sanitarny nie dysponuje, nie zlecał, nie opracowywał i nie może udostępnić dokumentów stanowiących analizę prawną w tym zakresie. W związku z powyższym nie jest również planowane przeprowadzenie takiej analizy prawnej. Należy natomiast wyraźnie podkreślić, że Główny Inspektorat Sanitarny zgodnie z przepisem art. 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej dokonuje na bieżąco analiz i ocen epidemiologicznych w zakresie występowania oraz ryzyka pojawienia się chorób zakaźnych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku istotnego wzrostu tego ryzyka określa, rekomenduje lub wdraża działania o charakterze zapobiegawczym lub przeciwepidemicznym. Uprzejmie informuję, że w chwili obecnej brak jest uzasadnienia dla podejmowania takich działań w związku z faktem przyjazdu i przebywania na terytorium RP obywateli Ukrainy.

Z poważaniem

——————————————————-

Michał Ilnicki
Dyrektor
Departament Zapobiegania oraz Zwalczania Zakażeń i Chorób Zakaźnych u Ludzi
Główny Inspektorat Sanitarny

GIS odpowiada na pytania o zabijanie powszechnymi szczepieniami naturalnej odporności populacji

Dodaj komentarz

Oto treść odpowiedzi GIS na wniosek o informację publiczną, taki sam, jak ten kierowany do Ministra Zdrowia.

Odpowiedź została przesłana z GIS jako zwykły mail, bez sygnatury itp.

***

W nawiązaniu do nadesłanego w dniu 7 grudnia 2017 r., o godz. 10:14 drogą mailową wniosku o udostępnienie informacji publicznej uprzejmie informuję:

1) odnośnie części wniosku dotyczącej udostępnienia następujących informacji:

„treść badań, analiz lub innych opracowań będących w posiadaniu GIS, z których wynika, że nieuchronne zniszczenie odporności naturalnej w populacji obywateli Polski na skutek Programu Szczepień Ochronnych (PSO) nie stanowi, w perspektywie kolejnych pokoleń, żadnego zagrożenia dla istnienia naszej populacji.”

– udziela się następującej odpowiedzi:

Trwała odporność naturalna – jako że jest skutkiem przechorowania niektórych chorób zakaźnych – chroni jedynie przed POWTÓRNYM przechorowaniem na tę samą chorobę. Przechorowanie choroby zakaźnej, pomimo że może prowadzić do powstania trwałej odporności poszczepiennej, ZAWSZE jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak:

– cierpienie związane z chorobą,

– ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań.

Należy ponadto zwrócić uwagę, że przechorowanie niektórych niezwykle groźnych chorób zakaźnych takich jak np. tężec nie prowadzi do powstanie nawet przejściowej odporności. Natomiast w odróżnieniu od odporności naturalnej odporność poszczepienna zasadniczo zmniejsza lub niemal całkowicie eliminuje ryzyko już PIERWSZEGO zachorowania na chorobę zakaźną. Odporność poszczepienna zapewnia również ochronę w odniesieniu do takich chorób jak tężec, których przechorowanie nie skutkuje powstaniem nawet krótkotrwałej odporności.

Należy przypomnieć, że w jeszcze w II poł. XIX wieku tzn. przed poprawą warunków sanitarnych, nadejściem ery powszechnych szczepień ochronnych i dostępności antybiotykoterapii, prawie 1/3 dzieci w Polsce umierała w pierwszym roku życia. Jeszcze w latach 50 XX wieku w wyniku trwającej epidemiipoliomyelitis (nagminne porażenie dziecięce) w Polsce zmarło ponad 600 dzieci. Kres epidemii położyło dopiero wprowadzenie szczepień przeciw tej chorobie.

W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego ze strony rodziców i opiekunów dzieci, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego.

W związku z zaprezentowanym powyżej stanowiskiem merytorycznym wykazującym na niewłaściwe z punktu widzenia medycyny i zdrowia publicznego tezy zawarte w nadesłanym pytaniu, Główny Inspektorat Sanitarny informuje, że nie prowadził, nie zlecał i nie znajduje się w posiadaniu „badań, analiz lub innych opracowań”, które dotyczyłyby zawartego w pytaniu problemu. Na potrzeby odpowiedzi na przedmiotowe pytanie sporządzono natomiast i przekazuje się stanowisko merytorycznej jak wyżej.

2) odnośnie części wniosku dotyczącej udostępnienia następujących informacji:

„treść badań, analiz lub innych opracowań będących w posiadaniu GIS, które uzasadniają (ekonomicznie, etycznie, medycznie itp.) konieczność kontynuowania Programu Szczepień Ochronnych kosztem zniszczenia odporności naturalnej w populacji obywateli Polski.”

– udziela się następującej odpowiedzi:

Jak już wskazano w odpowiedzi na pierwsza część wniosku trwała odporność naturalna – jako że jest skutkiem przechorowania niektórych chorób zakaźnych – chroni jedynie przed POWTÓRNYM przechorowaniem na tę samą chorobę. Przechorowanie choroby zakaźnej, pomimo że może prowadzić do powstania trwałej odporności poszczepiennej, ZAWSZE jest związane z takimi negatywnymi konsekwencjami jak: cierpienie związane z chorobą, ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań. Należy ponadto zwrócić uwagę, że przechorowanie niektórych niezwykle groźnych chorób zakaźnych takich jak np. tężec nie prowadzi do powstanie nawet przejściowej odporności. W związku z powyższym wykonywanie szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży ma wymiar nie tylko obowiązku moralnego, lecz również obowiązku, którego wykonanie jest w Polsce zabezpieczone przepisami prawna powszechnie obowiązującego. Powyższe fakty stanowią uzasadnienie dla prowadzenia obowiązkowych szczepień ochronnych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. poz. 849, z późn. zm.) oraz Programie Szczepień Ochronnych.

W związku z zaprezentowanym powyżej stanowiskiem merytorycznym, Główny Inspektorat Sanitarny informuje, że nie prowadził, nie zlecał i nie znajduje się w posiadaniu „badań, analiz lub innych opracowań”, które dotyczyłyby zawartego w pytaniu problemu. Wyczerpujące wyjaśnienie problematyki ochrony przed chorobami zakaźnymi w drodze szczepień ochronnych jest zawarte m.in. w ogólnie dostępnych w Polsce publikacjach takich jak m.in.: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001; Choroby zakaźne i pasożytnicze, red. Zdzisław Dziubek, PZWL, kolejne wydania 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r. oraz wydania wcześniejsze; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, wydania 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń. Wakcynologia praktyczna wydanie VI, 2016.

Na potrzeby odpowiedzi na przedmiotowe pytanie sporządzono natomiast i przekazuje się stanowisko merytorycznej jak wyżej.

3) odnośnie części wniosku dotyczącej udostępnienia następujących informacji:

„treść będących w posiadaniu GIS dokumentów, które świadczą o tym, że GIS jest świadomy zagrożeń wynikających z uzależnienia populacji obywateli Polski od szczepień, czyli de facto od kilku linii produkcyjnych kilku zagranicznych, prywatnych firm.”

– udziela się następującej odpowiedzi:

Do ustawowego zakresu działania Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należą sprawy związane z organizacją zakupów szczepionek. W związku z powyższym Główny Inspektorat sanitarny nie finansuje, nie zakupuje, ani też nie organizuje ani też nie prowadzi postępowań o udzielenie zamówień publicznych na zakup szczepionek, w związku z powyższym nie prowadzi rozpoznania rynku farmaceutycznego szczepionek, ani tez innych produktów farmaceutycznych. W związku z powyższym nie zlecał, nie opracowywał, ani nie znajduje się w posiadaniu dokumentów, których dotyczy wniosek.

4) odnośnie części wniosku dotyczącej udostępnienia następujących informacji:

„treść będących w posiadaniu GIS dokumentów, które świadczą o tym, że GIS dysponuje planem działania na wypadek ewentualnego zablokowania Polsce, przez czynniki od nas niezależne, dostępu do szczepionek produkowanych poza granicami Polski i wykorzystywanych w Programie Szczepień Ochronnych.”

– udziela się następującej odpowiedzi:

Do ustawowego zakresu działania Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należą sprawy związane z organizacją zakupów szczepionek. W związku z powyższym Główny Inspektorat sanitarny nie finansuje, nie zakupuje, ani też nie organizuje ani też nie prowadzi postępowań o udzielenie zamówień publicznych na zakup szczepionek, w związku z powyższym nie prowadzi rozpoznania rynku farmaceutycznego szczepionek, ani tez innych produktów farmaceutycznych. W związku z powyższym Główny Inspektorat Sanitarny nie zlecał, nie opracowywał, ani nie znajduje się w posiadaniu dokumentów, których dotyczy wniosek.

5) odnośnie części wniosku dotyczącej udostępnienia następujących informacji:

„treść będących w posiadaniu GIS dokumentów, które świadczą o tym, że GIS dysponuje planem nagłego zastąpienia – w razie konieczności – szczepionek wykorzystywanych w PSO, a produkowanych poza granicami kraju, szczepionkami produkowanymi przez firmy polskie, niezależne od obcego kapitału.”

– udziela się następującej odpowiedzi:

Do ustawowego zakresu działania Głównego Inspektoratu Sanitarnego nie należą sprawy związane organizacją zakupów szczepionek. W związku z powyższym Główny Inspektorat sanitarny nie finansuje, nie zakupuje, ani też nie organizuje ani też nie prowadzi postępowań o udzielenie zamówień publicznych na zakup szczepionek, w związku z powyższym nie prowadzi rozpoznania rynku farmaceutycznego szczepionek, ani tez innych produktów farmaceutycznych. W związku z powyższym nie zlecał, nie opracowywał, ani nie znajduje się w posiadaniu dokumentu, którego dotyczy wniosek.

6) odnośnie części wniosku dotyczącej udostępnienia następujących informacji:

„treść będących w posiadaniu GIS dokumentów, które świadczą o tym, że Program Szczepień Ochronnych, prowadzący do zniszczenia naturalnej odporności populacji, jest dla tej populacji korzystniejszy, niż jej naturalna odporność, którą niszczy.”

– udziela się następującej odpowiedzi:

Jak już wskazano w odpowiedzi na pierwsza część wniosku trwała odporność naturalna – jako że jest skutkiem przechorowania niektórych chorób zakaźnych – chroni jedynie przed POWTÓRNYM przechorowaniem na tę samą chorobę. Przechorowanie choroby zakaźnej, pomimo że może prowadzić do powstania trwałej odporności poszczepiennej, ZAWSZE jest związane z ryzykiem wystąpienia takich negatywnych konsekwencji jak:

– cierpienie związane z chorobą,

– ryzyko powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci w wyniku przebiegu klinicznego samego zachorowania lub występujących w jego efekcie powikłań.

Należy ponadto zwrócić uwagę, że przechorowanie niektórych niezwykle groźnych chorób zakaźnych takich jak np. tężec nie prowadzi do powstanie nawet przejściowej odporności. Natomiast w odróżnieniu od odporności naturalnej odporność poszczepienna zasadniczo zmniejsza lub całkowicie eliminuje ryzyko już PIERWSZEGO zachorowania na chorobę zakaźną. Odporność poszczepienna zapewnia również ochronę przed chorobami takimi jak tężec, których przechorowanie nie skutkuje powstaniem nawet krótkotrwałej odporności.

Wyczerpujące wyjaśnienie zasadności prowadzenia Programu Szczepień Ochronnych w kontekście problematyki ochrony przed chorobami zakaźnymi w drodze szczepień ochronnych jest zawarte m.in. w ogólnie dostępnych w Polsce publikacjach takich jak m.in.: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk. Warszawa 2001; Choroby zakaźne i pasożytnicze, red. Zdzisław Dziubek, PZWL, kolejne wydania 1996, 2000; Choroby zakaźne i pasożytnicze red. J. Cianciara, J. Juszczyk, Lublin 2007, 2012; Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II, Lublin 2012; Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, 2014 r. oraz wydania wcześniejsze; Wakcynologia red. W. Magdzik, D. Naruszewicz-Lesiuk, A. Zieliński, wydania 2005, 2007; Dorota Mrożek-Budzyń. Wakcynologia praktyczna, wydanie VI, 2016.

W związku z dostępnością fachowej wiedzy z zakresu medycyny oraz zdrowia publicznego w ogólnie dostępnych publikacjach , Główny Inspektorat Sanitarny informuje, że nie prowadził, nie zlecał i nie znajduje się w posiadaniu dodatkowych „badań, analiz lub innych opracowań”, które dotyczyłyby zawartego w pytaniu problemu. Na potrzeby odpowiedzi na przedmiotowe pytanie sporządzono natomiast i przekazuje się stanowisko merytorycznej jak wyżej.

W związku z odpowiedziami udzielonymi w pkt. 3, 4 oraz 5 uprzejmie informuję, że Główny Inspektorat Sanitarny nie jest właściwy w kwestii rozpatrywania kwestii zastępowania szczepionek zagranicznych szczepionkami krajowymi w celu zapewnienia realizacji PSO bez zakłóceń, w przypadku niedostępności na rynku szczepionek Polskim szczepionek produkowanych za granicą.

Z poważaniem
Michał Ilnicki
Dyrektor
Departament Zapobiegania oraz Zwalczania Zakażeń i Chorób Zakaźnych u Ludzi
Główny Inspektorat Sanitarny

Czy GIS realizuje swoje ustawowe obowiązki wynikające z Ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej?

Dodaj komentarz

Do Głównego Inspektora Sanitarnego wysyłaliśmy ostatnio kilka wniosków o udostępnienie nam dokumentów. GIS bardzo sprawnie odpowiada, że takich dokumentów…. nie posiada. Ostatnio na przykład TUTAJ.

Brak dokumentów, z których wynikałoby na przykład, jaki odsetek osób szczepionych 30 lat temu nadal zachowuje poszczepienną odporność, może budzić obawy, czy aby na pewno Państwowa Inspekcja Sanitarna zajmuje się tym, czym powinna – czyli dbaniem o nasze bezpieczeństwo epidemiologiczne.

Spróbujemy się teraz dowiedzieć, czy Państwowa Inspekcja Sanitarna realizuje obowiązki nakładane na nią przez Ustawę o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Jednocześnie poprosimy o dokumenty, które uzasadniają konieczność szczepień obowiązkowych przeciw tym chorobom:

  • Gruźlica
  • WZW B
  • Błonica
  • Tężec
  • Krztusiec
  • Polio
  • Hib
  • Odra
  • Świnka
  • Różyczka
  • Pneumokoki

Czy i tym razem dowiemy się, że GIS nie posiada żadnych dokumentów, o które pytamy?

W punkcie pierwszym wniosku zakres dat można sobie oczywiście ustalić dowolnie.

***

Główny Inspektor Sanitarny
inspektorat@gis.gov.pl

Wniosek o udostępnienie informacji publicznej

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112 poz. 1198, z późn. zm.), zwracam się do Głównego Inspektora Sanitarnego z prośbą o udostępnienie mi informacji publicznej w następującym zakresie:

1. kopie wytworzonych przez Państwową Inspekcję Sanitarną w okresie od 01.01.2007 do 10.12.2017 dokumentów zawierających analizy i oceny epidemiologiczne, które Państwowa Inspekcja Sanitarna wytworzyła realizując ustawowy obowiązek wynikający z art. 5 pkt 1) Ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (zwanej dalej Ustawą o PIS) w odniesieniu do następujących chorób:

  • Gruźlica
  • WZW B
  • Błonica
  • Tężec
  • Krztusiec
  • Polio
  • Hib
  • Odra
  • Świnka
  • Różyczka
  • Pneumokoki

2. kopie dokumentów, analiz, raportów, opracowań itp. uzasadniających konieczność ustalenia przez Państwową Inspekcję Sanitarną, zgodnie z art. 5 pkt 3) Ustawy o PIS kalendarza obowiązkowych szczepień ochronnych w taki sposób, że zawiera on obecnie szczepienia przeciw następującym chorobom:

  • Gruźlica
  • WZW B
  • Błonica
  • Tężec
  • Krztusiec
  • Polio
  • Hib
  • Odra
  • Świnka
  • Różyczka
  • Pneumokoki

w odniesieniu, z osobna, do każdej z wymienionych powyżej chorób.

3. kopie dokumentów zawierających analizy przeprowadzone przez Państwową Inspekcję Sanitarną zgodnie z art. 5 pkt 1) Ustawy o PIS w celu ustalenia, czy obserwowany obecnie, masowy napływ do Polski ludności z terenów Ukrainy należy uznać za “masowe przemieszczenie ludności” w rozumieniu art. 5 pkt 8) Ustawy o PIS lub kopie dokumentów, które świadczą o tym, że Państwowa Inspekcja Sanitarna planuje przeprowadzenie takich analiz.

Forma udostępnienia w/w informacji publicznej: na adres: ……………………… [email lub adres zamieszkania, jeśli chcecie go podać]

……………………………..
[imię nazwisko, ewentualnie adres zamieszkania, jeśli chcecie, żeby odp. była przesłana tradycyjną pocztą]

Krztusiec – GIS odpowiada na wniosek o informację publiczną

Dodaj komentarz

W jaki sposób Główny Inspektor Sanitarny straszy krztuścem, można sobie poczytać TUTAJ.

Jest tam również treść wniosku do GIS o informację publiczną.

Mamy już odpowiedź na ten wniosek (w całości do oglądnięcia na samym dole strony), z której wynika, że:

  • GIS nie wie, ile osób, spośród chorujących na krztusiec w latach 2013 – 2017, to były osoby zaszczepione przeciw tej chorobie, a ile z tych osób było niezaszczepionych, bądź zostały zaszczepione tak dawno, że utraciły poszczepienną odporność na zachorowanie (bo nie posiada żadnych dokumentów na ten temat),
  • GIS nie wie, czy poszczepienna odporność przeciw zachorowaniu na krztusiec jest identyczna z naturalną odpornością na zachorowanie na krztusiec nabytą w wyniku naturalnego przechorowania tej choroby (bo nie posiada żadnych dokumentów na ten temat),
  • GIS nie wie, czy przeciwciała, które noworodek otrzymuje z mlekiem matki, uodparniające przeciw zachorowaniu na krztusiec, uodparniają dziecko w taki sam sposób niezależnie od tego, czy matka dziecka przeszła naturalne zachorowanie na krztusiec, czy też została zaszczepiona przeciw krztuścowi i nigdy naturalnie nie chorowała na tę chorobę (bo nie posiada żadnych dokumentów na ten temat),
  • GIS nie wie, ile zachorowań na krztusiec zarejestrowanych w Polsce w latach 2013-2017 doprowadziło do krztuściowego uszkodzenia mózgu, z podziałem na osoby szczepione przeciw krztuścowi i nieszczepione przeciw tej chorobie (bo nie posiada żadnych dokumentów na ten temat),
  • GIS nie wie, jak długo utrzymuje się u człowieka odporność po szczepieniu przeciw krztuścowi (bo nie posiada żadnych dokumentów na ten temat),
  • GIS nie ma pojęcia, jaki jest stan aktualnej poszczepiennej odporności po szczepieniu przeciw krztuścowi (czy ona jest, czy jej już nie ma) w przedziałach wiekowych np. 20-30 lat, 30-40 lat, 40-50 lat, 50-60 lat, 60-70 lat, więcej niż 70 lat (bo nie posiada żadnych dokumentów na ten temat).

I pomimo, że GIS tego wszystkiego nie wie (bo nie jest w posiadaniu dokumentów, które zawierałyby takie informacje), to straszy widmem epidemii krztuśca.

No to po co jest Główny Inspektor Sanitarny, skoro on nic nie wie?

Jak ten urząd ma nas chronić przed epidemiami, skoro NIE POSIADA WIEDZY?